Oboi, Che Melancolia van componist Klaas de Vries houdt het midden tussen een installatie en een performance, waarbij het publiek mag zitten, liggen, lopen en natuurlijk: luisteren. De bezoekers worden omringd door speakers, en horen uit allerlei richtingen flarden die herinneren aan bijvoorbeeld Bach of Debussy, dansmuziek die aanzet tot bewegen, of langzaam verschuivende akkoorden die oplossen in het niets. Het lijkt alsof je door een muzikaal museum loopt – je bent vrij om aandachtig naar een klankobject te luisteren of de indrukken rustig over je heen te laten komen.
In dit twee uur durende ‘concert’ maakt hoboïst Arthur Klaassens op drie momenten zijn entree om ‘commentaar’ te geven op de muziek die al geklonken heeft. Hij neemt het publiek mee op ontdekkingsreis door de sfeervolle klankomgeving en speelt daarbij onder andere op de lupofoon, het laagste lid van de hobofamilie waarvan Arthur het elfde exemplaar bezit dat ooit is gemaakt – en tevens het eerste in Nederland.